Eind 2021 maakten we hier kennis met de Nederlandse singer-songwriter Niels Duffhues uit Den Bosch. Sinds het begin van deze eeuw brengt hij onder de naam ‘Duffhues’ zijn albums met eigen composities op de platenmarkt waarbij het album “Piranesi’s Rome” in 2001 zijn debuutplaat was. Sindsdien bracht hij nog een achttal andere platen uit met als laatste release “Murder Call” van 2021.

Begin februari 2024 zal daar alweer een nieuwe plaat bijkomen want dat is de releasedatum van een twaalf nieuwe onconventionele folksongs en avant-gardistische bluesnummers tellend tiende ‘Duffhues’-album dat “Warlock Enemy” als titel heeft gekregen. Die songs zijn haast altijd donkere en ietwat sombere vertellingen die geïnspireerd zijn op echte of fictieve belevenissen in het dagelijkse leven van deze muzikant, video- en filmmaker en schrijver van kortverhalen.

Op het nummer “Farm Cleaner” na kreeg elke song een titel die uit één enkel woord bestaat zoals de tracks “Enemy”, “Doorbell”, “Heathland”, “Warlock”, “Walking”, “Mirror”, “Letter” en “Burn”. Ook het melancholische nummer dat we op de bijgaande lyrics video laten horen heeft enkel het woord “Hunting” als titel. Niels Duffhues schreef zelf al deze niet zo makkelijk gestructureerde nummers en hij speelde ook op alle instrumenten die we in de muzikale begeleiding bij de in mono-geluid opgenomen songs horen, net zoals hij ook heeft gedaan voor zijn vorige album “Murder Call”.

Bij die vorige plaat verwezen we al naar de gelijkenissen tussen zijn werk met dat van Nick Cave die ook vaak donkere verhalen in zijn songs verwerkt en ze met zijn diepe baritonstem op plaat zet. Ook nu kunnen we weer niet om deze vergelijking heen, iets wat we voornamelijk menen te horen in de nummers “Enemy”, “Heathland” en “Letter”. Zoals bij de meeste van zijn vorige albums is “Warlock Enemy” ook niet gemakkelijk te beluisteren maar na enkele draaibeurten ontdek je wel een zekere vorm van gelaagdheid in de songteksten die ‘Duffhues’ voor deze plaat heeft geschreven.

(valsam)